ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΟΥ ΕΔΟΕΑΠ -ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΗΣ ΕΠΗΕΑ

ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΟΥ ΕΔΟΕΑΠ -ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΗΣ ΕΠΗΕΑ

Συνάδελφοι,

Η οικονομική κρίση που μαστίζει την πατρίδα μας, χτύπησε ιδιαίτερα τον κλάδο των εργαζομένων στα Μ.Μ.Ε. με συνέπεια το ασφαλιστικό μας Ταμείο ο ΕΔΟΕΑΠ, να παρουσιάζει από τα 2009 ελλείμματα τα οποία κάθε χρόνο αυξάνονταν. Σε όλες τις οικονομικές χρήσεις από το 2009 και μετά διαπιστωνόταν άνοιγμα της ψαλίδας μεταξύ των εσόδων και τον εξόδων, που χρόνο με το χρόνο μεγάλωνε.

 Οι απολύσεις, οι μειώσεις μισθών και οι μαζικές συνταξιοδοτήσεις μείωναν συνεχώς τα έσοδα από εισφορές, ενώ η πτωτική πορεία της διαφήμισης  επέφερε ανάλογη μείωση στο Αγγελιόσημο, το βασικό πόρο του ΕΔΟΕΑΠ.

Ο ΕΔΟΕΑΠ κατέρρεε και το μέλλον του προδιαγραφόταν δυσοίωνο, αφού σε όλα τα παραπάνω προστέθηκε και η απώλεια του μεγαλύτερου μέρους των αποθεματικών του με το «κούρεμα » των ομολόγων.

Το τελικό χτύπημα ήρθε με τη δια νόμου κατάργηση του Αγγελιόσημου, που ουσιαστικά  σήμαινε και την απώλεια  κάθε ελπίδας διάσωσης του ΕΔΟΕΑΠ.

Όλα αυτά τα χρόνια – από το 2009 έως και τη κατάργηση του αγγελιόσημου το Σεπτέμβριο του 2016- οι διοικήσεις του ΕΔΟΕΑΠ, στην προσπάθεια διάσωσής του, έπαιρναν κάποια μέτρα- ημίμετρα και σε βάρος των ασφαλισμένων και των συνταξιούχων, με μειώσεις  συντάξεων και υποβάθμιση των παρεχομένων υπηρεσιών.

Οι εργαζόμενοι στο Ταμείο μας – η καρδιά του ασφαλιστικού μας Ταμείου- άρχισαν να διακατέχονται από επαγγελματική ανησυχία και αυτό επιδείνωνε την κατάσταση.

Στην ουσία ο ΕΔΟΕΑΠ είχε «πέσει» και η μόνη διέξοδος ήταν η δημιουργία ενός «νέου ΕΔΟΕΑΠ» που θα προέκυπτε από μια συμφωνία μεταξύ Εργαζομένων και Εργοδοτών και θα κυρωνόταν από την Κυβέρνηση.

Τελικά, ύστερα από πολύμηνη διαπραγμάτευση των Ενώσεων των εργαζομένων με τις εργοδοτικές Ενώσεις,  υπό την εποπτεία των κυβερνητικών παραγόντων του Υπουργείου Εργασίας, πετύχαμε συμφωνία διάσωσης του Ταμείου μας, η οποία επικυρώθηκε από τη συντριπτική πλειοψηφία  των  συναδέλφων μετόχων – μελών  του ΕΔΟΕΑΠ και νομοθετήθηκε με το ν.4498/2017.

Οι διαπραγματεύσεις ήσαν σκληρές και δύσκολες και βέβαια, όπως σε κάθε διαπραγμάτευση, υπήρξαν θέσεις από τις οποίες αναγκαστήκαμε να υποχωρήσουμε, αλλά ο βασικός στόχος, η διατήρηση δηλαδή του ΕΔΟΕΑΠ με αξιοπρεπές για τους ασφαλισμένους του επίπεδο παροχών και προϋποθέσεις μακρόχρονης  βιωσιμότητας του, επετεύχθη.

Το επόμενο βήμα και το πλέον ουσιαστικό, ήταν η εφαρμογή του Νόμου, υπεύθυνο για την οποία ήταν το 11μελές Δ.Σ. του ΕΔΟΕΑΠ.

Από την αρχή φάνηκε μια απροθυμία της πλειοψηφίας των μελών του Δ.Σ. στην εφαρμογή του Νόμου, η οποία  εκφράστηκε με καθυστερήσεις και κωλυσιεργίες των διαδικασιών υλοποίησής του  (έκδοση εγκυκλίων, κανονισμός είσπραξης εσόδων, ενεργοποίηση του ΚΕΑΟ, εκσυγχρονισμός της διοικητικής και οργανωτικής δομής του ΕΔΟΕΑΠ προκειμένου να επιτευχθεί η διεύρυνση του κ.ά).  

Η συνεργασία με τον ΕΦΚΑ για χρήση της υπάρχουσας ηλεκτρονικής πλατφόρμας, με τον ΕΟΠΥΥ για εκμετάλλευση των δομών και των χαμηλών τιμολογίων για όλη την Ελλάδα, όπως και με την ΗΔΙΚΑ για την ηλεκτρονική  συνταγογράφηση, ήταν απαραίτητη.

Η συνδρομή και η στήριξη του Υπουργείου Κοινωνικής Ασφάλισης, είχε εξασφαλιστεί από το ίδιο το Νομοθέτημα.

Και ενώ όλα αυτά θα  προχωρούσαν ομαλά, άρχισε να εμφανίζεται  έντονα η μεταστροφή της πλειοψηφίας των μελών του Δ.Σ. του ΕΔΟΕΑΠ, σχετικά με τη συνέχιση των διαδικασιών υλοποίησης των παραπάνω.

Σε αυτό το πλαίσιο εντάχτηκαν επιστολές και ανακοινώσεις που πρόσβαλαν τα στελέχη του ΕΦΚΑ, του ΕΟΠΥΥ, της ΗΔΙΚΑ και του Υπουργείου Εργασίας, με αποτέλεσμα αφενός να παρουσιάζονται ανεπίτρεπτες καθυστερήσεις ως προς την εφαρμογή του Νόμου και τη διεύρυνση των ασφαλισμένων, που ήταν και η βασική προϋπόθεση για τη διάσωση του ΕΔΟΕΑΠ και αφετέρου ο Οργανισμός με την τακτική της αντιπαράθεσης που υιοθέτησε η πλειοψηφία της Διοίκησής του, να κόβει τις γέφυρες συνεργασίας και επικοινωνίας με τους προαναφερθέντες φορείς.   

Το αποτέλεσμα ήταν να έχουμε σώσει τον ΕΔΟΕΑΠ βάσει νόμου στα «χαρτιά» και να κινδυνεύουμε να τον χάσουμε στην πράξη.

Για τους λόγους αυτούς, αναγκαστήκαμε Πρόεδροι και Γραμματείς των τεσσάρων Ενώσεων που δημιούργησαν τον ΕΔΟΕΑΠ, να αναλάβουμε ξανά πρωτοβουλίες για  την αποτελμάτωση αυτής της κατάστασης και την υλοποίηση του Νόμου, καθώς και την διοικητική και οργανωτική μεταρρύθμιση του νέου ΕΔΟΕΑΠ.

Μην ξεχνάμε ότι, πριν από ένα χρόνο, ο ΕΔΟΕΑΠ δεν είχε τη δυνατότητα να καταβάλει επί δύο συνεχόμενους μήνες τις επικουρικές συντάξεις, προκαλώντας την έντονη ανησυχία των συνταξιούχων, ανησυχία που κατέλαβε και τους ασθενείς αφού κάποια φαρμακεία –ευτυχώς λίγα- δεν εκτελούσαν τις συνταγές του Ταμείου μας και οι συμβάσεις με νοσηλευτικά και διαγνωστικά κέντρα είχαν λήξει από χρόνια και δεν είχαν ανανεωθεί (στην ουσία δεν υπήρχε κάποια  ενεργή σύμβαση), ενώ τα χρέη είχαν διογκωθεί με συνέπεια το κτήριο να δεσμευτεί από  μεγάλο νοσηλευτικό κέντρο και τα δέκα εκατομμύρια του δανείου που δόθηκε από τον ΕΦΚΑ, όπως και τα εφτά εκατομμύρια από το ΕΤΑΠ -ΜΜΕ έναντι του ανείσπρακτου Αγγελιοσήμου επαρκούσαν για την κάλυψη μερικών μόνο εκ των τρεχουσών υποχρεώσεων.

Να μη μιλήσουμε για τη ψυχολογική κατάσταση στην οποία βρίσκονταν οι εργαζόμενοι του ΕΔΟΕΑΠ, που έβλεπαν τις θέσεις εργασίας τους να χάνονται. Κάποιοι το είχαν σίγουρο και στην απελπισία τους άρχισαν να  συντάσσουν  βιογραφικά για αναζήτηση εργασίας.

Σε αυτό το ζοφερό τοπίο αναλάβαμε τη διοίκηση, αλλά καταφέραμε να έχουμε σήμερα ταμειακά διαθέσιμα ένδεκα εκατομμυρίων συνεχώς αυξανόμενα, ανανεώνουμε τις συμβάσεις με νοσηλευτικά και διαγνωστικά κέντρα, με σαφώς καλύτερους όρους από τις προηγούμενες, υλοποιήσαμε τις διαδικασίες διεύρυνσης εξασφαλίζοντας την περίθαλψη και τη χορήγηση φαρμάκων στους ασφαλισμένους μας σε κάθε σημείο της χώρας και επαναφέραμε την επαγγελματική ηρεμία στους εργαζόμενους του ΕΔΟΕΑΠ.

Ο δρόμος είναι μακρύς και έχουμε πολλά να κάνουμε ακόμα προκειμένου να ολοκληρωθεί η διοικητική και οργανωτική μεταρρύθμιση του ΕΔΟΕΑΠ, προς όφελος των συνταξιούχων, των ανέργων και όλων των εργαζομένων στα ΜΜΕ.

Παλεύουμε με μόνη επιδίωξη τη δημιουργία ενός εύρωστου και υγιούς Ταμείου  με όσο το δυνατόν καλλίτερες παροχές στους σφαλισμένους του.

Αθήνα, 31 Οκτωβρίου 2018

ΜΑΡΚΟΣ ΓΚΑΝΑΣ

ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΕΠΗΕΑ

ΟΡΓΑΝΩΤΙΚΟΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ ΕΔΟΕΑΠ

ΠΡΟΕΔΡΟΣ Τ.Υ.Π.  ΤΟΥ ΕΔΟΕΑΠ

ΕΔΟΕΑΠ ΜΕ ΤΟ ΜΙΚΡΟΒΙΟ ΤΟΥ ΚΟΜΜΑΤΙΣΜΟΥ

ΕΔΟΕΑΠ ΜΕ ΤΟ ΜΙΚΡΟΒΙΟ ΤΟΥ ΚΟΜΜΑΤΙΣΜΟΥ

ΕΔΟΕΑΠ: ΦΟΡΕΑΣ ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΙΣΗΣ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΑ ΜΕΣΑ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ

Ο  ΕΔΟΕΑΠ ιδρύθηκε με κοινές και συντονισμένες ενέργειες  τεσσάρων Ενώσεων (ΕΣΗΕΑ, ΕΠΗΕΑ, ΕΣΗΕΜ-Θ ΕΠΗΕΘ) πριν από μισό αιώνα, μέσα στα δύσκολα χρόνια της δικτατορίας. Μέχρι σήμερα επιβίωσε με κυβερνήσεις, δεξιές, σοσιαλιστικές και αριστερές. Ουδέποτε οι συνάδελφοι συνδικαλιστές των Ενώσεων αυτών, αλλά και οι εκπρόσωποι τους στο Δ.Σ. του ΕΔΟΕΑΠ, προτάξανε κομματικά συμφέροντα θέτοντάς τα υπεράνω των συμφερόντων του Ταμείου μας, υπεράνω των συμφερόντων των ασφαλισμένων μας.

Ουδέποτε το μικρόβιο της πολιτικής επηρέασε τις επιλογές των διοικήσεων του Ταμείου μας, αλλά και των διοικήσεων των Ενώσεων σε ότι αφορούσε τον ΕΔΟΕΑΠ.

Έτσι κρατήσαμε το Ταμείο μας μέχρι σήμερα. Όλοι μαζί αποτρέψαμε την κατάργηση του Αγγελιοσήμου το 2012 επί κυβέρνησης Ν.Δ. και Πρωθυπουργό τον  Αντώνη Σαμαρά, όλοι μαζί αγωνιστήκαμε για τη διάσωση του ΕΔΟΕΑΠ, μετά την κατάργηση του Αγγελιοσήμου, και πετύχαμε τη ψήφιση του Νόμου της διάσωσης το 2017, επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ  και Πρωθυπουργό τον Αλέξη Τσίπρα.

Στις δύσκολες στιγμές, όλοι οι συνάδελφοι μέλη των Ενώσεων, δώσανε τη μάχη  για την επιβίωση και διάσωση του ΕΔΟΕΑΠ, χωρίς αποκλεισμούς και διχαστικό λόγο, με γνώμονα και κοινό στόχο τη διατήρηση της περίθαλψης, της επικουρικής σύνταξης και της Πρόνοιας και όχι τις πολιτικές απόψεις και τα κομματικά οφέλη, που στους κοινούς αγώνες η συντριπτική πλειοψηφία  των συναδέλφων μας είχε αντιληφθεί ότι ουδεμία σημασία είχαν.

Μπορεί να ξεκινούσαμε από διαφορετικές πολιτικές τοποθετήσεις, αλλά στο τέλος συνθέταμε κοινό διεκδικητικό πλαίσιο και επιχειρηματολογώντας για το δίκαιο των αιτημάτων μας, κατορθώναμε  δια της πειθούς -και όχι δια των ύβρεων και της κομματικής αντιπαράθεσης- να εξασφαλίζουμε την πλειοψηφία -ακόμη και την ομοφωνία του κοινοβουλίου-  όποτε τίθεντο σε ψηφοφορία  θέματα που  αφορούσαν τον κλάδο.

Σήμερα και ύστερα από πέντε δεκαετίες, μερίδα συνδικαλιστών της οποίας ηγείται το  προεδρείο του ΕΠΟΕΑΠ (Νίκος Καρούντζος, Άντζυ Σταθάτου)- προσπαθώντας να συγκαλύψουν την ανικανότητά τους και την –κατά γενική ομολογία- αποτυχία τους στην υλοποίηση των διατάξεων του ν.4498/2017, επιχειρούν να πολιτικοποιήσουν το θέμα του ΕΔΟΕΑΠ και προβάλλοντας την κομματική τους ταυτότητα, πιστεύουν ότι με τον τρόπο αυτό θα κερδίσουν την εύνοια του κόμματός τους.

Σε αυτή τη λογική εντάσσονται οι προσωπικές τους επιθέσεις και η απαξιωτική συμπεριφορά τους σε όσους αγωνίστηκαν για τη διάσωση του ΕΔΟΕΑΠ αλλά δεν ανήκουν ιδεολογικά στο χώρο της αντιπολίτευσης, σε αυτή τη λογική εντάσσονται οι επιθέσεις τους με ανάρμοστους χαρακτηρισμούς σε κυβέρνηση και κυβερνητικά στελέχη, η χλεύη και απαξίωση των στελεχών του ΕΦΚΑ, αφού προσπαθούν  μέσω της σύγκρουσης αυτής, την καθυστέρηση της εφαρμογής του Νόμου διάσωσης του Ταμείου μας, την οποία είναι προφανές ότι επιδιώκουν να  χρεώσουν στην Κυβέρνηση. 

Σε αυτή τη λογική εντάσσονται οι ευκαιριακές συμμαχίες τους με συνδικαλιστές που μέχρι χθες κατήγγειλαν ως “σάπιο & διεφθαρμένο κατεστημένο”, οι συμμαχίες τους ακόμη και με όσους αρνήθηκαν τη συμμετοχή τους στο δημοψήφισμα για την νέα εποχή στον ΕΔΟΕΑΠ, αφού σήμερα εκτιμούν ότι όλοι όσοι ανήκουν στο χώρο της αντιπολίτευσης, ακόμη και αν τορπίλισαν το σχέδιο διάσωσης του ΕΔΟΕΑΠ, εξυπηρετούν τα σχέδιά της πολιτικής και κομματικής τους αντιπαράθεσής με το κυβερνών κόμμα.

Διχάζουν τους ασφαλισμένους παίζοντας ουσιαστικά το παιχνίδι των εργοδοτών που απειλούν ακόμη και σήμερα με προσφυγές περί δήθεν αντισυνταγματικότητας του νόμου που κράτησε όρθιο τον ΕΔΟΕΑΠ. Η ταύτισή τους σε όλα τα θέματα με τον εκπρόσωπο των ιδιοκτητών στο ΔΣ του Οργανισμού, ευχή είναι να αποδειχθεί τυχαία και να μην αποτελεί μέρος του σχεδίου αποδόμησης του νέου ΕΔΟΕΑΠ πριν ακόμη προλάβει αυτός να μπει στη νέα εποχή.

Μπερδεύουν τον κόσμο, αποκρύπτοντας ότι ο ΕΔΟΕΑΠ, από την ίδρυσή του μέχρι και σήμερα, εποπτεύεται και  ελέγχεται από το Υπουργείο υγείας και κοινωνικών ασφαλίσεων και μιλάνε για «ανεξάρτητο ΕΔΟΕΑΠ», συγχέοντας  την έννοια του αυτοδιοίκητου με την έννοια του ανεξάρτητου. Σαφώς ο ΕΔΟΕΑΠ είναι αυτοδιοικούμενος, αφού η διοίκησή του είναι αιρετή (εκλέγεται δηλαδή από τους ασφαλισμένους και δεν διορίζεται) και σε αυτή δεν συμμετέχει Κυβερνητικός επίτροπος και εκπρόσωπος του αρμόδιου Υπουργείου, ενώ οι παροχές προς τους ασφαλισμένους δεν απαιτούν την έγκριση Παρέδρου.

Όταν λοιπόν γνωρίζουν (εκτός αν δεν το γνωρίζουν) ότι ο ΕΔΟΕΑΠ εποπτεύεται και ελέγχεται από κρατικό φορέα (Υπουργείο) και οι επικουρικές συντάξεις χορηγούνται με βάση το ύψος των κύριων συντάξεων που χορηγεί επίσης κρατικός φορέας (ΕΦΚΑ), μάλλον ο χαρακτηρισμός «ανεξάρτητος» που χρησιμοποιούν είναι αδόκιμος αλλά κρίνουν ότι εξυπηρετεί τις μεθοδεύσεις τους, αφού πιστεύουν ότι «φορτώνοντας» στην Κυβέρνηση την ανικανότητά τους, που ως συνέπεια είχε την αποτυχία τους στην επιτέλεση του έργου που είχαν αναλάβει, αφενός  το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης που στήριξε τον κλάδο μας υπερψηφίζοντας στη  Βουλή την τροπολογία της Κυβέρνησης για την σωτηρία του ΕΔΟΕΑΠ, θα τους αποδώσει κομματικά εύσημα και κατά τις ιδεοληψίες τους οφίτσια, αφετέρου το κομματικό τους ακροατήριο θα πεισθεί ή κομματικά θα πιεσθεί να τους επανεκλέξει προκειμένου να συνεχίσουν την κομματική τους αντιπαράθεση με την κυβέρνηση, αδιαφορώντας για την τύχη του ΕΔΟΕΑΠ και των δεκάδων χιλιάδων ασφαλισμένων του.

 Όμως από την  πεντηκονταετή ιστορία του ΕΔΟΕΑΠ φαίνεται, ότι οι ασφαλισμένοι του –ανεξάρτητα από τις πολιτικές  πεποιθήσεις τους- ουδέποτε έθεσαν σε κίνδυνο το Ταμείο τους εκλέγοντας ή εν προκειμένω επανεκλέγοντας ανθρώπους που με τους χειρισμούς  και τις πρακτικές τους, διακύβευσαν την υπόστασή του, δίνοντας προτεραιότητα  στην ικανοποίηση των προσωπικών τους  φιλοδοξιών στις οποίες είναι έκδηλο πλέον ότι εντάσσεται και μάλιστα πρωτίστως, η ανέλιξή τους σε κομματικούς μηχανισμούς .

Συνάδελφοι,

Η ανέχεια, ο πόνος και η ασθένεια δεν έχουν κομματική ταυτότητα.

Ο ΕΔΟΕΑΠ στην κρίσιμη αυτή στιγμή έχει ανάγκη να διοικηθεί από συναδέλφους μας που προσφέροντας ανιδιοτελώς τις γνώσεις τους και τις ικανότητες τους,  θα μπορέσουν, να εξασφαλίσουν το μέλλον του, με αξιοπρεπείς παροχές που να δικαιολογούν απόλυτα τον αγώνα που δόθηκε για τη συνέχιση της ύπαρξής του.

Μάρκος Γκανάς

Πρόεδρος της ΕΠΗΕΑ, μέλος του Δ.Σ. του ΕΔΟΕΑΠ.

Το πρόβλημα του ΕΔΟΕΑΠ δεν λύνεται με προεκλογικό αγώνα στο Facebook

Το πρόβλημα του ΕΔΟΕΑΠ δεν λύνεται
με προεκλογικό αγώνα στο Facebook

Η πραγματικότητα για τη διάσωση του Οργανισμού

Αγαπητοί συνάδελφοι,
Οι στιγμές που περνάμε ως κλάδος είναι κρίσιμες μετά τις νέες αξιώσεις των δανειστών. Οι αξιώσεις αυτές προέκυψαν μετά την έκφραση γνώμης από την EUROSTAT, με την οποία ο ΕΔΟΕΑΠ τοποθετείται στην Γενική Κυβέρνηση παρότι το Ταμείο των εργαζομένων στον Τύπο είναι αυτοτελές η διοίκησή του εκλέγεται από τους εργαζόμενους και τους συνταξιούχους με τη συμμετοχή και των εργοδοτών, ενώ δεν ενισχύεται από το Δημόσιο.
Οι δανειστές, αξιοποιώντας τις «συμβουλές» ορισμένων εργοδοτών, έθεσαν το θέμα του πόρου του 2% και απαίτησαν ο τρόπος υπολογισμού των επικουρικών συντάξεων να γίνεται με τους κανόνες που ισχύουν γενικότερα για τους ασφαλισμένους της δημόσιας επικουρικής ασφάλισης, παρά το ότι σύμφωνα με τον πρόσφατα ψηφισμένο νόμο, το ίδιο το Ταμείο αποφασίζει για τα ποσά των επικουρήσεων και του εφάπαξ, ανάλογα με τις δυνατότητές του. Θέτουν μάλιστα τα θέματα αυτά, ως προϋποθέσεις για την ολοκλήρωση της τέταρτης αξιολόγησης.
Η εξέλιξη αυτή, ήταν δυσάρεστη και αιφνιδιαστική, με δεδομένο μάλιστα ότι συνέβη ενώ το αποτέλεσμα της συμφωνίας με τους εργοδότες, μετά από πολύμηνες δύσκολες διαπραγματεύσεις είχε ήδη νομοθετηθεί.
Η κυβέρνηση δια του υφυπουργού Εργασίας Τάσου Πετρόπουλου, κατέθεσε πρόταση, σύμφωνα με την οποία θα αποδεχόταν την αξίωση των δανειστών να διατεθεί το 2% επί του τζίρου των ΜΜΕ αποκλειστικά για τον κλάδο υγείας των ασφαλισμένων, ώστε να δοθεί η συγκατάθεση τους στην διατήρηση της αυτοτέλειας του ΕΔΟΕΑΠ.
Το υπουργείο Εργασίας διαβεβαιώνει επίσης ότι, οι παρεχόμενες συντάξεις θα παραμείνουν ως έχουν και με τον νέο τρόπο υπολογισμού των συντάξεων, όπου γίνουν περικοπές θα είναι “μικρές, και θα αφορούν τους νέους συνταξιούχους”.
Η οριακή πλειοψηφία της Διοίκησης του ΕΔΟΕΑΠ, η οποία μάλιστα βρίσκεται εν μέσω προεκλογικής περιόδου, επέλεξε να απέχει από κάθε διαδικασία διαλόγου και να μετατραπεί από διοίκηση ασφαλιστικού φορέα σε διοίκηση ανακοινώσεων στο Facebook και συλλήβδην καταγγελιών κατά πάντων, ακόμη και κατά των Ενώσεων των εργαζομένων στον Τύπο, υποστηρίζοντας ότι κινδυνεύουν οι επικουρικές συντάξεις και καθυβρίζοντας τους πάντες, με αλαζονεία και αμετροέπεια. Απέρριψε την πρόταση της κυβέρνησης, αλλά και γενικότερα τον διάλογο, χωρίς όμως να προτείνει κάτι διαφορετικό καθώς έχει «αποσυρθεί» από τις διαπραγματεύσεις.
Επιπλέον επέλεξε να αντιπαρατεθεί μόνο στη γνωμοδότηση της EUROSTAT, όχι και στις απαιτήσεις των δανειστών, καταφεύγοντας σε δικηγορικό γραφείο των Βρυξελλών, που κατά το παρελθόν πρωτοστάτησε στο θέμα του Βασικού Μετόχου υπέρ των εργοδοτών. Αντίθετα, ενώ από τις Ενώσεις υπεδείχθη η υποβολή «αίτησης θεραπείας», προκειμένου να αλλάξει η γνωμοδότηση της EUROSTAT, με όλα τα διαθέσιμα στοιχεία για τον νέο ΕΔΟΕΑΠ, από τα οποία προκύπτει ότι δεν χρηματοδοτείται ούτε διοικείται από το Δημόσιο.
Εκφράζουμε τη λύπη μας και την αντίθεσή μας στις πρακτικές αυτές και εκτιμούμε ότι είναι αντίθετες με τα συμφέροντα των ασφαλισμένων, εργαζομένων και συνταξιούχων, καθώς υπάρχει άμεσα ορατός κίνδυνος ένταξης των συνταξιούχων στο ΕΤΑΕΠ, χωρίς αποθεματικά, με ό,τι μπορεί να σημαίνει αυτό..
Τι θα γίνει άραγε στο απευκταίο ενδεχόμενο, που παρά τα νέα επικαιροποιημένα στοιχεία δεν αλλάξει η γνωμοδότηση της EUROSTAT; Τι θα γίνει αν αυτή καθυστερήσει και εν τω μεταξύ κλείσει αρνητικά για εμάς, η διαπραγμάτευση τις ημέρες αυτές; Πώς θα ξαναγίνουν όλα από την αρχή; Οι λεονταρισμοί και οι πολιτικές του «όλα ή τίποτε» οδηγούν συνήθως στο να χτυπάς το κεφάλι σου στον τοίχο, ενώ ανοήτως νομίζεις ότι πρόκειται για μαξιλάρι....
Θεωρούμε ότι πρέπει να συνεχίσουμε το διάλογο με όλους τους εμπλεκομένους, και να χρησιμοποιήσουμε κάθε πρόσφορο μέσο για την διατήρηση του πόρου του 2%, έστω και αν τα έσοδα αυτά θα κατευθύνονται μόνο στον κλάδο της περίθαλψης. Αυτό είναι πολύ σημαντικό και επιπλέον εκτιμούμε πως υπάρχουν αποδεκτοί τρόποι, να ενισχυθεί ο τομέας της επικούρησης ώστε να μην τεθεί σε κίνδυνο η ομαλή καταβολή των επικουρικών συντάξεων. Είναι προφανές άλλωστε, ότι το βασικό είναι να υπάρχουν τα χρήματα. Εάν δεν υπάρχουν, δεν υπάρχουν εγγυήσεις ούτε για την περίθαλψη, ούτε για την επικούρηση.
Παράλληλα καταθέτουμε «αίτηση θεραπείας» προς την EUROSTAT, προκείμενου να αποφευχθεί ενδεχόμενο «ατύχημα», που μπορεί να προκληθεί από τους δανειστές, ενόσω θα αναμένεται ενδεχόμενη αναθεώρηση της γνώμης της Ευρωπαϊκής Στατιστικής Αρχής.
Ταυτοχρόνως, οι Ενώσεις πήραν την πρωτοβουλία να προτείνουν σε ευρωβουλευτές όλων των κομμάτων να καταθέσουν από κοινού ερώτηση για το θέμα της EUROSTAT, προσδοκώντας ότι θα κερδίσουμε και αυτή τη δύσκολη μάχη, που αποτελεί δοκιμασία για τον κλάδο μας.
Δώσαμε όλοι μαζί την μάχη για την στήριξη και την διεύρυνση του ΕΔΟΕΑΠ με όλους τους εργαζόμενους στα Μέσα Ενημέρωσης, με στόχο να ενοποιήσουμε όλον τον κλάδο μας σε μια εποχή που δοκιμαζόταν και συνεχίζει να δοκιμάζεται σκληρά από την κρίση.
Ενωμένοι πρέπει να αντιμετωπίσουμε τις πιέσεις των δανειστών, των εργοδοτών και της κυβέρνησης, καθώς και την υποχωρητική στάση της κυβέρνησης και του πολιτικού συστήματος γενικότερα, απέναντι σε αυτές τις απαιτήσεις.
Η ενότητα του κλάδου αποτελεί προϋπόθεση για την νικηφόρα έκβαση του αγώνα μας.
Όποιος διασπά αυτό το ενιαίο μέτωπο, και διαχωρίζει τη στάση του με ανεύθυνες πρακτικές, μας καθιστά πιο ευάλωτους στις αξιώσεις των δανειστών και των εργοδοτών που υποκινούν τις αξιώσεις αυτές θέτοντας σε κίνδυνο τα ασφαλιστικά μας δικαιώματα.
Οι στιγμές που ζούμε είναι ιστορικές και οι αποφάσεις που θα ληφθούν μπορεί να είναι καθοριστικές για το μέλλον του ασφαλιστικού μας φορέα.
Οι πρόεδροι και γενικοί γραμματείς των Ενώσεων Συντακτών, Διοικητικών και Τεχνικών Τύπου δηλώνουμε ότι θα συνεχίσουμε να στηρίζουμε τον ΕΔΟΕΑΠ με όλες μας τις δυνάμεις, παίρνοντας στα χέρια μας την ολοκλήρωση της κρίσιμης διαδικασίας για τη διεύρυνσή του Ταμείου, με όλους τους εργαζόμενους του κλάδου μας.
ΥΓ: Ενώ συντάσσονταν οι παραπάνω γραμμές, πληροφορηθήκαμε ότι μεγάλος οργανισμός περιοδικών εκδόσεων προσέφυγε στο ΣτΕ κατά του 2%, στο πλαίσιο των «προσπαθειών» που καταγγέλλονται στη δεύτερη παράγραφο του κειμένου. Ενωμένοι, πρέπει να αντιδράσουμε αποφασιστικά σε τέτοιου είδους κινήσεις που – όπως προαναγγέλλεται – θα έχει μιμητές από το χώρο των εργοδοτικών οργανώσεων και όχι μόνο.

Μαρία Αντωνιάδου Πρόεδρος ΕΣΗΕΑ
Σταύρος Καπάκος Γεν. Γραμματέας ΕΣΗΕΑ
Νίκος Καρράς Πρόεδρος ΕΣΗΕΜΘ
Θέμης Μπερεδήμας Πρόεδρος ΕΣΠΗΤ
Θανάσης Αλατάς Γεν. Γραμματέας ΕΣΠΗΤ
Μάρκος Γκανάς Πρόεδρος ΕΠΗΕΑ
Δημήτρης Πίππας Γεν. Γραμματέας ΕΠΗΕΑ
Γιώργος Τζάγιας Πρόεδρος ΕΠΗΕΘ
Κυριακή Καλιώτου Γεν. Γραμματέας ΕΠΗΕΘ
Μάριος Λώλος Πρόεδρος ΕΦΕ
Αντώνης Μακατούνης Πρόεδρος ΠΟΕΠΤΥΜ
Μαίρη Καλαντζή Γεν. Γραμματέας ΠΟΕΠΤΥΜ

Η ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΗ ΤΟΥ ΕΔΟΕΑΠ

Συνάδελφοι,

Ύστερα από πολύμηνη διαπραγμάτευση των Ενώσεων των εργαζομένων με τις εργοδοτικές Ενώσεις υπό την εποπτεία κυβερνητικών παραγόντων του Υπουργείου Εργασίας, πετύχαμε συμφωνία διάσωσης του Ταμείου μας, η οποία επικυρώθηκε ομόφωνα από όλους τους συναδέλφους που είναι μέτοχοι - μέλη του ΕΔΟΕΑΠ και νομοθετήθηκε με τον Νόμο  4498/2017.

Επόμενο βήμα ήταν η εφαρμογή του Νόμου, υπεύθυνη για την οποία είναι το 11μελές Δ.Σ. του ΕΔΟΕΑΠ.

Από την αρχή φάνηκε μια απροθυμία στην εφαρμογή του Νόμου που εκφράστηκε με καθυστερήσεις και κωλυσιεργίες των διαδικασιών υλοποίησής του.

Πρώτη καθυστέρηση, η έκδοση εγκυκλίου από τον ΕΔΟΕΑΠ για την περίπτωση ΣΤ΄  του άρθρου 24, που αφορά την είσπραξη του 2% επί της διαφήμισης η οποία δεν  βαρύνει τα υπόχρεα στο 2% ΜΜΕ. Ο Νόμος προβλέπει την είσπραξη του εν λόγω πόρου από τον Νοέμβρη του 2017.

Για την εφαρμογή του Νόμου, η οποία έπρεπε να έχει γίνει άμεσα, το Δ.Σ. διαπίστωσε ότι η διοικητική και οργανωτική δομή του ΕΔΟΕΑΠ, πρέπει να διαφοροποιηθεί προκειμένου να τεθεί σε εφαρμογή ο Νόμος της διάσωσής του.

Έτσι το Δ.Σ. αποφάσισε ομόφωνα, να  αναθέσει στην ανώνυμη εταιρεία «PRICEWATERHOUSECOOPERS BUSINESS SOLUTIONS»:

Α) Την  αποτύπωση της υπάρχουσας Οργανωτικής Δομής του Ε.Δ.Ο.Ε.Α.Π. και τον σχεδιασμό της νέας Οργανωτικής Δομής που θα ανταποκρίνεται στα νέα δεδομένα λειτουργίας του  και θα τον καθιστά αποτελεσματικότερο και 

Β) Τη  δημιουργία αναλυτικών περιγραφών θέσεων εργασίας (ΠΘΕ) για επιλεγμένες θέσεις.

Παράλληλα το Δ.Σ. ανέθεσε στην εταιρεία «YOUR IDEAS ΕΠΕ» ως Project manager την αποτύπωση της υφιστάμενης κατάστασης των υποδομών πληροφορικής και την εκπόνηση πρότασης εκσυγχρονισμού των συστημάτων μηχανογράφησης του Οργανισμού.

Η Διοίκηση αποφάσισε ομόφωνα να υποστηριχθεί ο ΕΔΟΕΑΠ από την υπάρχουσα ηλεκτρονική πλατφόρμα του ΕΦΚΑ, που έχει εκπονηθεί από την  INTRASOFT και ήδη λειτουργεί, με τη παραμετροποίηση – από την INTRASOFT -των  Αναλυτικών Προσωρινών Δηλώσεων που υποβάλλονται στον ΕΦΚΑ, έτσι ώστε μέσω των Α.Π.Δ. να παρέχονται ηλεκτρονικά στον ΕΔΟΕΑΠ όλα τα στοιχεία που είναι απαραίτητα για την ασφάλιση των εργαζομένων στα ΜΜΕ. Ύστερα από διαβούλευση, τόσο η INTRASOFT όσο και ο ΕΦΚΑ- και μετά από παρέμβαση του Υπουργείου Εργασίας- δέχτηκαν την υλοποίηση όσων ζητήθηκαν από τον ΕΔΟΕΑΠ.

Στη συνέχεια διαπιστώθηκε ότι ο ΕΦΚΑ, για να μας παραχωρήσει προσωπικά δεδομένα από το μητρώο εργαζομένων και εργοδοτών, θα έπρεπε να του δοθεί σχετική άδεια από την ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΑΡΧΗ ΠΡΟΣΩΠΙΚΩΝ ΔΕΔΟΜΕΝΩΝ, η οποία τελικά έδωσε την έγκρισή της αλλά με την προϋπόθεση σύνταξης συμφωνητικού εμπιστευτικότητας που θα συνυπογραφόταν από ΕΦΚΑ και ΕΔΟΕΑΠ.

Η υλοποίηση όλων αυτών θα  δημιουργούσε μια εύλογη καθυστέρηση 1-2 μηνών εφόσον υπήρχε μεθοδική και αποτελεσματική  συνεργασία μεταξύ των υπηρεσιών. Για το διάστημα δε της καθυστέρησης, θα εισέπραττε ο ΕΦΚΑ τις αναλογούσες στον ΕΔΟΕΑΠ εισφορές, θα απέδιδε ποσά έναντι αυτών και με την εκκαθάριση θα τις εξοφλούσε, χωρίς να συμψηφίζει αυτές με τυχόν οφειλές του ΕΔΟΕΑΠ προς τον ΕΦΚΑ (δάνειο, προκαταβολές κλπ).

Και ενώ όλα προχωρούσαν ομαλά, άρχισε να εμφανίζεται  μεταστροφή της πλειοψηφίας των μελών του Δ.Σ. του ΕΔΟΕΑΠ, σχετικά με τη συνέχιση των διαδικασιών υλοποίησης των παραπάνω. Σε αυτό το πλαίσιο εντάχτηκαν επιστολές και ανακοινώσεις, που πρόσβαλαν τα στελέχη του ΕΦΚΑ και του Υπουργείου Εργασίας, με αποτέλεσμα να έχουμε ανεπίτρεπτές καθυστερήσεις και μέχρι σήμερα να μην έχει γίνει η διεύρυνση των ασφαλισμένων που ήταν βασική προϋπόθεση για τη διάσωση του ΕΔΟΕΑΠ.

Ο Νόμος 4498/2017, μεταξύ άλλων, προβλέπει, εκλογές στον ΕΔΟΕΑΠ για την ανάδειξη νέου Δ.Σ. τον Μάιο του 2018.

Μέχρι σήμερα δεν έχει υπογραφεί η σύμβαση μεταξύ ΕΔΟΕΑΠ και INTRASOFT, δεν έχει υπογραφτεί σύμφωνο μεταξύ ΕΔΟΕΑΠ –ΤΕΑΣ –ΕΤΑΣ, προϋπόθεση που προβλέπει ο Κανονισμός Είσπραξης Εσόδων, δεν έχει τροποποιηθεί το καταστατικό του ΕΔΟΕΑΠ, που είναι απαραίτητο για την εκλογική διαδικασία, αλλά  αντί αυτών εκδίδονται ανακοινώσεις προσβλητικές και ανυπόστατες για τα στελέχη του ΕΦΚΑ και του Υπουργείου Εργασίας, αφού η πλειοψηφία του Δ.Σ. του ΕΔΟΕΑΠ παραβλέποντας όλα αυτά, τα οποία σκόπιμα καθυστερεί να υλοποιήσει, καταλογίζει την ευθύνη για τις καθυστερήσεις σε όλους τους άλλους, ενώ πολύ καλά γνωρίζει ότι χωρίς τη σύμβαση με την INTRASOFT, χωρίς τη συμφωνία με ΤΕΑΣ –ΕΤΑΣ, και χωρίς την τροποποίηση του καταστατικού δεν μπορεί να εφαρμοστεί ο Νόμος.

Και οι καθυστερήσεις  της εφαρμογής του Νόμου μπορεί να εξυπηρετούν τις φιλοδοξίες και επιδιώξεις κάποιων να παραμείνουν  στη Διοίκηση του Οργανισμού παρατείνοντας τη διαδικασία των εκλογών, αλλά θέτουν σε εξαιρετικό κίνδυνο το σχέδιο διάσωσης του ΕΔΟΕΑΠ.

 Ποιος άραγε φταίει (πιθανώς να το μάθουμε από νέες ανακοινώσεις του Προεδρείου και των πλειοψηφούντων στο Δ.Σ. του ΕΔΟΕΑΠ) για το ότι:

1. Δεν έχει υπογραφεί η σύμβαση με την ΗΔΙΚΑ που θα εξασφαλίζει την πρόσβαση στη περίθαλψη των εκτός Αθηνών ασφαλισμένων του ΕΔΟΕΑΠ. Απόφαση σχετική λήφθηκε από το Δ.Σ. του ΕΔΟΕΑΠ πριν από τρία χρόνια, προκειμένου να έχουν πρόσβαση οι ασφαλισμένοι του ΕΔΟΕΑΠ στο σύστημα ηλεκτρονικής συνταγογράφησης διαγνωστικών εξετάσεων και φαρμάκων. Ακόμα είμαστε στο στάδιο των δοκιμών και το έργο δεν έχει υλοποιηθεί.
2. Στα πλαίσια της μείωσης των δαπανών του Οργανισμού, δεν έχει γίνει ούτε καν  συζήτηση από τη διοίκηση του ΕΔΟΕΑΠ, για την εκμετάλλευση του μειωμένου τιμολογίου του ΕΟΠΥΥ, στα διαγνωστικά κέντρα και νοσηλευτικά ιδρύματα, χωρίς μείωση παροχών και υποβάθμιση της περίθαλψης όπως είχε αρχικά συμφωνηθεί.
3. Δεν έχει υπογραφεί ακόμη σύμβαση με τον Πανελλήνιο Φαρμακευτικό Σύλλογο για να έχουν πρόσβαση στα φάρμακα, οι ασφαλισμένοι του ΕΔΟΕΑΠ πανελλαδικά.
4. Δεν έχει γίνει η πρόσληψη Γενικού Διευθυντή για την εύρυθμη λειτουργία του οργανισμού, όπως επίσης προέβλεπε η συμφωνία. Το ρόλο του Γενικού Διευθυντή συνεχίζουν να ασκούν μέχρι σήμερα, οι πρόεδροι και οι γραμματείς του ΕΔΟΕΑΠ, χωρίς απαιτούμενες γνώσεις και εμπειρία, με καταστροφικές συνέπειες για το Ταμείο μας.

Συνάδελφοι,

                   Οι συνδικαλιστικές ενώσεις των εργαζομένων στα ΜΜΕ, που πριν από πενήντα χρόνια χρηματοδότησαν και δημιούργησαν τον ΕΔΟΕΑΠ, δημιούργησαν και χρηματοδότησαν τον Ελεγκτικό Μηχανισμό Αγγελιοσήμου για την περιφρούρηση των εσόδων του Ταμείου μας, έδωσαν τη μάχη της διάσωσης και διεύρυνσης του ΕΔΟΕΑΠ ύστερα από την κατάργηση του Αγγελιοσήμου,  ήρθε η ώρα να αναλάβουν τις απαραίτητες πρωτοβουλίες για τη διοικητική και οργανωτική μεταρρύθμιση του ΕΔΟΕΑΠ, προς όφελος των συνταξιούχων, των ανέργων και όλων των εργαζομένων στα ΜΜΕ.

ΜΑΡΚΟΣ ΓΚΑΝΑΣ

ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΕΠΗΕΑ

ΜΕΛΟΣ ΤΟΥ Δ.Σ. ΤΟΥ ΕΔΟΕΑΠ

ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΣΤΙΓΜΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΔΟΕΑΠ. Λέμε ΝΑΙ στη διάσωσή του.

Αθήνα 4 Νοεμβρίου 2017

ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΣΤΙΓΜΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΔΟΕΑΠ. Λέμε ΝΑΙ στη διάσωσή του.

     Το σχέδιο για την διάσωση του ΕΔΟΕΑΠ, που έχουμε μπροστά μας ύστερα  από τις διαπραγματεύσεις με την κυβέρνηση και τους εργοδότες, αλλά όταν έπρεπε και με αγωνιστικές κινητοποιήσεις, καλούμαστε να ψηφίσουμε, προκειμένου να έχουμε ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, επικουρική σύνταξη και εφάπαξ, περιλαμβάνει τις παρακάτω ρυθμίσεις.

Ο ΕΔΟΕΑΠ παραμένει φορέας υποχρεωτικής κοινωνικής ασφάλισης. Παραμένει ΝΠΙΔ αυτοδιοίκητος με αιρετή ενδεκαμελή διοίκηση, με μόνο ένα μέλος από την εργοδοτική πλευρά. Στον ΕΔΟΕΑΠ ασφαλίζονται όλοι οι εργαζόμενοι στα μέσα ενημέρωσης της χώρας μας ανεξαρτήτως του τρόπου διανομής ή εκπομπής (Εφημερίδες, τηλεοπτικά κανάλια, ραδιόφωνα, Ιντερνέτ, συνδρομητικά κανάλια και περιοδικά Αυτό σημαίνει ότι ο κλάδος ενοποιείται και όλοι οι εργαζόμενοι αποκτούμε ένα ταμείο. Ενωμένοι, όλοι οι άνθρωποι της ενημέρωσης, θα είμαστε πιο δυνατοί στις κρίσιμες μάχες που έχουμε μπροστά μας.

Στον ΕΔΟΕΑΠ εξακολουθούν να ασφαλίζονται οι άνεργοι, σύμφωνα με τις μέχρι σήμερα καταστατικές διατάξεις οι οποίες, δεν τροποποιούνται.

Στον ΕΔΟΕΑΠ συνεχίζουν να ασφαλίζονται οι συνταξιούχοι του, για επικούρηση και περίθαλψη και όσοι συνάδελφοι συνταξιοδοτηθούν στο μέλλον.

Τα έσοδα του ΕΔΟΕΑΠ:

Εισφορές εργοδοτών 4,55% και εργαζομένων 2,55% για την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Η εισφορά των συνταξιούχων είναι 5% επί της επικουρικής σύνταξης

Εισφορές εργοδοτών 3,5% και εργαζομένων 3,5% για την επικούρηση.

Εισφορά 1% για το εφάπαξ των ήδη ασφαλισμένων. Οι νέοι ασφαλισμένοι, όσοι δηλαδή ασφαλιστούν στο εξής, δεν θα έχουν εισφορές για εφάπαξ και δεν θα λάβουν.

Επιβάλλεται εργοδοτική εισφορά 2% επί του κύκλου εργασιών κάθε υπόχρεης επιχείρησης.

Αυτά σημαίνουν ότι ο ΕΔΟΕΑΠ θα συγκεντρώνει περίπου 60 εκατομμύρια ευρώ ετησίως, πράγμα που τον καθιστά βιώσιμο για τα επόμενα χρόνια.

Επίσης η εφαρμογή των παραπάνω, θα ισχύει αναδρομικά από τις αρχές του 2017, που σημαίνει ότι άμεσα θα εισρεύσουν έσοδα στον Οργανισμό, απολύτως απαραίτητα για την ομαλή λειτουργία του τους αμέσως επόμενους μήνες.

Για να μην φτάσουμε ξανά στο μέλλον, σε παρόμοια κατάσταση με τη σημερινή, καθιερώνονται ετήσιες αναλογιστικές μελέτες βιωσιμότητας του Ταμείου μας, ώστε έγκαιρα να γίνονται οι απαραίτητες παρεμβάσεις.

Οι όποιες παρεμβάσεις θα έχουν σκοπό την αναβάθμιση των παροχών και της περίθαλψης των ασφαλισμένων και σε καμιά περίπτωση την υποβάθμιση αυτών.

Η αλλαγή πλεύσης του ΕΔΟΑΕΠ ήταν απαραίτητη. Τα τελευταία δέκα χρόνια, είχαμε ραγδαία μείωση των εσόδων, γεγονός που ανάγκαζε τον ΕΔΟΕΑΠ, να αντλεί έσοδα από τα αποθεματικά του, αλλά και σε υποβάθμιση των παροχών και της περίθαλψης. Το PSI και η κατάργηση του Αγγελιοσήμου, απλά επιδείνωσαν την κατάσταση και μας ανάγκασαν να επισπεύσουμε τις αναγκαίες αλλαγές.

                Προκειμένου να διασφαλίζονται τα έσοδα του ΕΔΟΕΑΠ, αν και νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου, θα έχει την δυνατότητα να εισπράττει τις εισφορές που δεν καταβάλλονται ή δεν καταβλήθηκαν από τους εργοδότες, μέσω του Κέντρου Είσπραξης Ασφαλιστικών Οφειλών (ΚΕΑΟ). Πράγμα που σημαίνει ότι οι εργοδότες δεν θα μπορούν πλέον να κλέβουν τις εισφορές μας ή να τις μεταθέτουν στις καλένδες των Δικαστηρίων.

                Ο ΕΔΟΕΑΠ, αποκτά δικαίωμα ελέγχου των εσόδων του, όπως δικαίωμα να επιβάλλει κυρώσεις (καταλογισμούς και βεβαιώσεις), που μέχρι σήμερα δεν έχει.

             Οι εργοδότες, ιδιώτες και δημόσιο, θα πληρώνουν περίπου το 80% των κονδυλίων για την διάσωση του ΕΔΟΕΑΠ ενώ οι εργαζόμενοι και οι συνταξιούχοι περίπου το 20%. Αξίζει να επισημανθεί ότι αυτή την προτεινόμενη διάταξη, που επεξεργαστήκαμε και συμφωνήσαμε, συνάδελφοι που αντιπολιτεύονται τα προεδρεία των ενώσεων, την χαρακτηρίζουν ως φιλοεργδοτική, πράγμα που δείχνει πόσο άδικες, αμετροεπείς και μικρόνοες είναι οι επιθέσεις, που δεχτήκαμε όλο αυτό το διάστημα. Εκείνο που μετράει όμως είναι το αποτέλεσμα και όχι τα ανέξοδα λόγια του αέρα. Το αποτέλεσμα μένει στην Ιστορία, όχι η βουή των αμετροεπών, που γίνεται καπνός. Και το αποτέλεσμα είναι η διάσωση του ΕΔΟΕΑΠ.

           Η διάσωση του ΕΔΟΕΑΠ είναι στα χέρια μας. Η δημοκρατική νομιμοποίηση θα είναι το αποτέλεσμα της ετυμηγορίας όλων των μελών στην κάλπη. Δεν μπορεί και δεν πρέπει να λείψει κανείς από αυτό το προσκλητήριο.

Τούτη την κρίσιμη στιγμή πιάνουμε το χέρι του διπλανού μας, παίρνουμε δύναμη από την ενότητα, σεβόμενοι την διαφορετικότητα, για να ξεπεράσουμε τον δύσκολο κάβο, που έχουμε μπροστά μας με τους Λαιστρυγόνες και τους Κύκλωπες να καραδοκούν.

Δεν είναι τώρα η ώρα των ιδεολογικών και πολιτικών διαφορών.

Είναι η ώρα της ιστορικής ευθύνης για τον κλάδο μας.

 «ΝΑΙ» στην διάσωση του ΕΔΟΕΑΠ.

.«ΝΑΙ» στην ενότητα και την αλληλεγγύη των εργαζομένων στην ενημέρωση.

.«ΟΧΙ» στο τζάμπα των εργοδοτών.

 «ΟΧΙ» στα μικρό συνδικαλιστικά παιχνίδια με την υγεία και τις συντάξεις μας.

       Όλα  τα μέλη μας πρέπει να δώσουν βροντερό παρών στις καταστατικές διαδικασίες επικύρωσης των διατάξεων για την εξασφάλιση εσόδων ενός νέου μεγάλου ΕΔΟΕΑΠ που θα αποτελεί στήριγμα για όλους τους εργαζόμενους των ΜΜΕ.

      Η αδικαιολόγητη αποχή έστω και ενός μέλους μπορεί να καταστεί μοιραία για τη συνέχιση της λειτουργίας του Ταμείου μας, σε περίπτωση που δεν επιτευχθεί η προβλεπόμενη από το καταστατικό απαρτία.

         Η υπερψήφιση του σχεδίου από την συντριπτική πλειοψηφία των μελών του Ταμείου μας είναι πρωτίστως υποχρέωση απέναντι στους εαυτούς μας αλλά και στους προγόνους μας, που κάτω από άθλιες συνθήκες και σε ιδιαίτερα δύσκολες περιόδους-όχι μόνο για τον κλάδο αλλά και για ολόκληρη τη χώρα μας- κατάφεραν να δημιουργήσουν έναν Οργανισμό που σήμερα μας παρέχει μέσω των υγειονομικών μονάδων που μόνοι κτίσαμε (ιατροί ευρέος φάσματος ειδικοτήτων, νοσηλευτές, μικροβιολογικό εργαστήριο, ακτινολογικό τμήμα, τμήμα υπέρηχων κ.α.), αξιοπρεπέστατη πρωτοβάθμια περίθαλψη, αλλά και επικουρική σύνταξη και πρόνοια.

Μάρκος Γκανάς, Πρόεδρος της ΕΠΗΕΑ.

ΑΓΓΕΛΙΟΣΗΜΟ

ΑΓΓΕΛΙΟΣΗΜΟ

1) Τι είναι το Αγγελιόσημο; Απάντηση: Το αγγελιόσημο αποτελεί επιβάρυνση, η οποία επιβάλλεται επί του τιμήματος των διαφημίσεων που καταχωρούνται στον Τύπο ή μεταδίδονται από τη ραδιοτηλεόραση. Στην πραγματικότητα, πρόκειται για ένα πλέγμα επιβαρύνσεων με παρεμφερή λειτουργία, αλλά διαφορετική νομική βάση και ύψος. Συγκεκριμένα, διακρίνονται λογιστικά, το αγγελιόσημο ημερήσιων εφημερίδων Αθηνών (σε ποσοστό 20% επί του τιμήματος της διαφήμισης) και Θεσσαλονίκης (σε ποσοστό 16%), το αγγελιόσημο περιοδικού Τύπου (σε ποσοστό 20%), το αγγελιόσημο τηλεοπτικών σταθμών και το αγγελιόσημο ραδιοφωνικών σταθμών (αμφότερα, σε ποσοστό 21,5%). Το αγγελιόσημο υπολογίζεται επί του τιμολογίου της καταχωρούμενης ή μεταδιδόμενης διαφήμισης και αποδίδεται, με ευθύνη του οικείου μέσου, έντυπου ή ραδιοτηλεοπτικού, το μεν αγγελιόσημο του περιοδικού Τύπου και ραδιοτηλεόρασης στο ΤΣΠΕΑΘ, και ήδη ΕΤΑΠ-ΜΜΕ, το δε αγγελιόσημο του ημερήσιου Τύπου στον ΕΔΟΕΑΠ.

Η διαδικασία καταβολής και απόδοσης του αγγελιοσήμου ρυθμίζεται από το άρθρο 12 του ν. 2328/1995, όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 33 παρ. 1 του ν. 2429/1996. Εν συνεχεία, το προϊόν του αγγελιοσήμου κατανέμεται στους δικαιούχους φορείς κατά το αναλογούν στον καθένα ποσοστό, σύμφωνα με το άρθρο 14 του ν. 1989/1991. Κατά το συντριπτικά μεγαλύτερο μέρος του, το αγγελιόσημο διατίθεται στους φορείς ασφάλισης των εργαζομένων στον Τύπο και τα ΜΜΕ, και κατά τούτο πρόκειται για ασφαλιστικό πόρο. Ένα μικρό ποσοστό διατίθεται, για λόγους που έχουν να κάνουν με την ιστορική προέλευση του πόρου, όπως εκτίθεται παρακάτω (υπό γ’), στις οικείες επαγγελματικές ενώσεις. Μολονότι αποτελεί αναμφίβολα ασφαλιστικό πόρο, το αγγελιόσημο δεν εντάσσεται σε καμία από τις γνωστές κατηγορίες πόρων του ασφαλιστικού συστήματος. Αυτό εξηγεί και τη δυσχέρεια να καθιερωθεί ένας νομικός χαρακτηρισμός που να αποδίδει επακριβώς τη νομική φύση του αγγελιοσήμου.

2) Πώς προέκυψε το Αγγελιόσημο;

Απάντηση: Το αγγελιόσημο θεσπίστηκε για πρώτη φορά σε έκτακτες συνθήκες, κατά τη διάρκεια της κατοχής, με το ν.δ. 465/1941, ως πόρος των Λογαριασμών Ανεργίας των Ταμείων Συντάξεων Προσωπικού Εφημερίδων Αθηνών και Θεσσαλονίκης. Σκοπός της θέσπισής του ήταν να αντιμετωπιστεί η εκρηκτική αύξηση της ανεργίας στον κλάδο, λόγω της διακοπής κυκλοφορίας πολλών εντύπων. Το αρχικό εκείνο αγγελιόσημο ήταν μια χαμηλού ύψους επιβάρυνση (σε ποσοστό 5%) επί του τιμήματος των διαφημίσεων σε ημερήσιες εφημερίδες. Υπό τη σύγχρονη μορφή του, το αγγελιόσημο θεσπίστηκε δυόμιση δεκαετίες αργότερα, το 1967, επίσης σε έκτακτες συνθήκες, από την απριλιανή δικτατορία. Με τον α.ν. 248/1967 το αγγελιόσημο ανήλθε σε ποσοστό 20% για τις ημερήσιες εφημερίδες Αθηνών (και 16% για εκείνες της Θεσσαλονίκης), ενώ επίσης επεκτάθηκε στον περιοδικό Τύπο και στο κρατικό ραδιόφωνο. (Ακολούθησε η επέκτασή του, με το ν.δ. 1344/1973, στην κρατική τηλεόραση και, με το ν. 1866/1898, στους ιδιωτικούς ραδιοφωνικούς και τηλεοπτικούς σταθμούς). Η διεύρυνση και αύξηση του αγγελιοσήμου με τον α.ν. 248/1967 υπήρξε το αποτέλεσμα μιας παράλληλης, μείζονος σημασίας, εξέλιξης στο καθεστώς ασφάλισης των εργαζομένων στον Τύπο.

Μέχρι τότε, για τους εργαζομένους του κλάδου είχαν ιδρυθεί διάφορα ταμεία ασφάλισης με μορφή ν.π.δ.δ. (ΤΣΠΕΑΘ, ν. 3258/1925′ ΤΣΕΥΠ, ν. 4434/1929• ΤΣΕΥΠΘ, β.δ. της 12.2.1937• ΤΑΙΣΥΤ, α.ν. 2176/1940* ΤΑΤΤΑ, ν.δ. 3572/1956). Όμως το δημόσιο σύστημα κοινωνικής ασφάλισης δεν ήταν ούτε καθολικό ούτε επαρκές για την κάλυψη των ασφαλιστικών κινδύνων.

Προς κάλυψη του ελλείμματος, οι οικείες επαγγελματικές ενώσεις (συντακτών και προσωπικού) συγκρότησαν ένα παράλληλο και συμπληρωματικό καθεστώς ιδιωτικής ασφάλισης, που χρηματοδοτούσαν με ίδιους πόρους. Προς τον σκοπό αυτόν, ίδρυσαν ταμεία με μορφή είτε αλληλοβοηθητικών σωματείων του Αστικού Κώδικα (ν.π.ι.δ.) είτε ειδικών λογαριασμών. ΟΕΑ ΕΣΗΕΑ και ΛΕΑ ΕΠΗΕΑ Βασικός πόρος τους ήταν το, πασίγνωστο στους παλαιότερους. Λαχείο Συντακτών, ένας κρατικά αναγνωρισμένος (με το άρθρο 12 του α.ν. 339/1936) λαχνός τον οποίον εξέδιδε με μεγάλη επιτυχία ετησίως η Ένωση Συντακτών. Σημειωτέον ότι το Λαχείο Συντακτών αποτελούσε πόρο όχι μόνο της ιδιωτικής, αλλά και της δημόσιας κοινωνικής ασφάλισης των εργαζομένων του κλάδου.

Πέραν των αλληλοβοηθητικών ταμείων, μέρος των κερδών από το Λαχείο διανεμόταν βάσει νόμου (ήδη με το άρθρο 52 του α.ν. 1039/1938) στα ταμεία ασφάλισης με μορφή ν.π.δ.δ. Κατά τα λοιπά, μέρος των κερδών από το Λαχείο αποτελούσε επίσης ίδιο πόρο των ενώσεων. Με τον α.ν. 143/1967, το δικτατορικό καθεστώς της 21ης Απριλίου 1967 κατάργησε το Λαχείο Συντακτών και στη θέση του εξέδωσε το Κρατικό Λαχείο Κοινωνικής Αντιλήψεως. Η κρατικοποίηση του Λαχείου Συντακτών συνιστά κατ’ ουσίαν απαλλοτρίωση (ιδιωτικού) περιουσιακού στοιχείου, το οποίο μάλιστα αποτελούσε τον κύριο πόρο της ιδιωτικής ασφάλισης των μελών των ενώσεων, αλλά και σημαντικό πόρο των δημόσιων φορέων ασφάλισής τους. Η απώλεια του πόρου είναι προφανές ότι, κατ’ αποτέλεσμα, θα ισοδυναμούσε με κατάργηση της ιδιωτικής ασφάλισης, ενο) επίσης έθετε σε σοβαρό κίνδυνο και τη βιωσιμότητα των φορέων δημόσιας ασφάλισης που ενισχύονταν από τον πόρο αυτό. Προκειμένου να αποτραπεί ένα τέτοιο ενδεχόμενο, το δικτατορικό καθεστώς έλαβε με τον α.ν. 248/1967 δύο, άμεσα συνδεδεμένα μεταξύ τους, μέτρα.

Πρώτον, κατάργησε τα ταμεία ιδιωτικής ασφάλισης των ενώσεων και επέβαλε την αναγκαστική συνγχώνευσή τους σε ένα ειδικό ν.π.ι.δ. που ιδρύθηκε προς τον σκοπό αυτόν, τον ΕΛΟΕΑΠ, τον οποίο όμως ενέταξε εφεξής στο σύστημα της δημόσιας κοινωνικής ασφάλισης. Δεύτερον, διεύρυνε σημαντικά τον πόρο του αγγελιοσήμου, προκειμένου με αυτό να «προικοδοτήσει» τον νεοϊδρυθέντα ΕΔΟΕΑΠ, αλλά και να διασφαλίσει τη βιωσιμότητα των φορέων ασφάλισης με μορφή ν.π.δ.δ. Είναι σαφές ότι, με τον α.ν. 248/1967, το αγγελιόσημο νομοθετήθηκε ως αντάλλαγμα, και μάλιστα με διπλή έννοια: Αφενός, αντάλλαγμα για την απαλλοτρίωση ενός ιδιωτικού περιουσιακού στοιχείου, δηλαδή για την κρατικοποίηση του Λαχείου Συντακτών, τα κέρδη από το οποίο υποκατέστησε• και, αφετέρου, αντάλλαγμα για την οιονεί κρατικοποίηση του καθεστώτος ιδιωτικής ασφάλισης των ενώσεων, με την αναγκαστική συνένωση των ταμείων τους στον ΕΔΟΕΑΠ και την ένταξη του τελευταίου στο δημόσιο σύστημα κοινωνικής ασφάλισης.

Το ότι το αγγελιόσημο του α.ν. 248/1967 αποτέλεσε το αντάλλαγμα για την απαλλοτρίωση ενός ιδιωτικού πόρου επιβεβαιώνεται, εξάλλου, και από το ότι, μολονότι κατά το συντριπτικά μεγαλύτερο μέρος του αποτελεί πλέον ασφαλιστικό πόρο, εξακολουθεί πάντως να διατίθεται κατά ένα μικρό ποσοστό και στις ενώσεις, ως ίδιος πόρος τους.

ΛΑΧΕΊΟ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ

ΛΑΧΕΙΟ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ

Γράφει ο Ελευθέριος Γ. Σκιαδάς.

Ο Δεκέμβριος, τις τελευταίες προπολεμικές και τις πρώτες μεταπολεμικές δεκαετίες, ήταν ο μήνας που εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες μπορούσαν να ονειρεύονται ότι θα αποκτήσουν ένα «κεραμίδι πάνω από το κεφάλι τους» χάρη στο Λαχείον των Συντακτών, που υπήρξε το δημοφιλέστερο των λαχείων, προσφέροντας σπίτια αλλά και τεράστια ποσά (με τα έσοδά του καλύπτονταν βασικές ανάγκες των δημοσιογράφων). Οι επαγγελματίες συντάκτες των εφημερίδων τις πρώτες δεκαετίες του 20ού αιώνα ήταν από τις αδικημένες επαγγελματικές τάξεις. Με γλίσχρους μισθούς, προσλαμβάνονταν και απολύονταν ανά πάσα στιγμή και στερούνταν ασφάλειας ή περίθαλψης. Όταν γερνούσαν ή αρρώσταιναν «έμεναν έρμαια της μοίρας των», όπως αναφέρει χαρακτηριστικά ο ιστορικός του Τύπου Κώστας Μάγερ. Και όταν πέθαιναν η κηδεία τους γινόταν συνήθως με εράνους. Οι πολιτικοί (Ελ. Βενιζέλος, Δ. Γούναρης, Α. Ζαϊμης, Α. Μιχαλακόπουλος, Α. Παπαναστασίου, Γ. Καφαντάρης, Π. Τσαλδάρης) αναγνώριζαν την απαράδεκτη κατάσταση, αλλά δεν έδιναν λύση -απλά συνιστούσαν την εξεύρεση θεραπείας χωρίς να επιβαρυνθεί το Δημόσιο ή η κοινωνία. Έτσι, τέλη 1920 με αρχές 1930 φτάσαμε στη γέννηση του πιο επιτυχημένου ίσως λαχείου στην Ιστορία του σύγχρονου Ελληνισμού: του Λαχείου των Συντακτών. Θεσμός που μεγαλούργησε περίπου μια πεντηκονταετία, κατέστησε ανεξάρτητο οικονομικά τον κλάδο των δημοσιογράφων και έσβησε με τον νόμο με τον οποίο γεννήθηκε ο Ενιαίος Δημοσιογραφικός Οργανισμός Επικουρικής Ασφάλισης Περίθαλψης (ΕΔΟΕΑΠ). Το στρατιωτικό καθεστώς είχε βρει τον πιο δόκιμο τρόπο για να πετύχει δύο στόχους: αφενός να καταργήσει το Λαχείον Συντακτών και να το αντικαταστήσει αμέσως (1967) με το Πρωτοχρονιάτικο Λαχείο (Ειδικό Κρατικό Λαχείο Κοινωνικής Αντίληψης), εισπράττοντας τεράστια έσοδα, αφετέρου να ελέγξει πλήρως τον Τύπο μέσω των παροχών και των πάσης φύσεως προστατευτικών μέτρων που εξασφάλιζε το νέο Ταμείο.

Γράφτηκαν απίστευτες ανακρίβειες για τον χρόνο και τον τρόπο εμφάνισης του Λαχείου Συντακτών και την ιστορία του. Η αλήθεια είναι ότι ξεκίνησε όπως όλα τα λαχεία συλλόγων και επαγγελματικών οργανώσεων. Στον χορό των συντακτών, το 1928, για πρώτη φορά, κληρώθηκαν λαχνοί, ενώ έως και το 1931, στο πλαίσιο της διοργάνωσης του χορού, γινόταν και λαχειοφόρος αγορά. Το 1932 το λαχείο του χορού της Ενώσεως Συντακτών κληρώνει ένα σπίτι (καινούργια μονοκατοικία) και ένα οικόπεδο στην Ηλιούπολη, αλλά και εσώρουχα, σερβίτσια φαγητού, αεροπορικά εισιτήρια για Θεσσαλονίκη, υφάσματα, βάζα, ποτά, τσιγάρα κ.ά. Ήταν ο χρόνος γέννησης του Λαχείου Συντακτών. Η τεράστια επιτυχία οδήγησε σε καλύτερη οργάνωση την επόμενη χρονιά, όταν κληρώθηκαν πέντε σπίτια και ένα αυτοκίνητο. Το ξεκίνημα θεωρήθηκε θριαμβευτικό, αφού το 1932 εισπράχθηκαν περίπου 2.500.000 δραχμές!

Τα σπίτια του Λαχείου Συντακτών γίνονται περιζήτητα και σε περίοδο οικονομικής κρίσης –αρχές δεκαετίας 1930– βρίσκονται στο επίκεντρο των καθημερινών συζητήσεων και στα όνειρα των Ελλήνων που αναζητούν μια καλύτερη ζωή. Εκατοντάδες συγκινητικά περιστατικά βλέπουν το φως της δημοσιότητας. Το 1936, όταν το καθεστώς της 4ης Αυγούστου, στα πρώτα του βήματα, ιδρύει τα Κρατικά Λαχεία, εξαιρείται η Ένωση των Συντακτών, ώστε να συνεχίσει την έκδοση του λαχείου της. Την τελευταία προπολεμική χρονιά το Λαχείον Συντακτών κληρώνει 16 σπίτια, τρία οικόπεδα και μεγάλα χρηματικά ποσά -ακόμη και στα χρόνια της Κατοχής δεν διεκόπη η έκδοσή του λαχείου. Η κλήρωση γινόταν στην αίθουσα τελετών της Αρχαιολογικής Εταιρείας. Δεν κληρώνονταν σπίτια αλλά μεγάλα και σημαντικά για την εποχή ποσά που ξεκινούσαν από τα 20.000.000 δραχμές, προτού γίνουν πληθωρικές. Αμέσως μετά τον πόλεμο το Λαχείον Συντακτών θα επανέλθει πιο δυναμικά. Μια τριώροφη κατοικία στην πλατεία Αμερικής και 10 διαμερίσματα σε διάφορες περιοχές των Αθηνών (Άγιος Παντελεήμονας, Νεάπολη, Κολωνάκι, Σύνταγμα, Ομόνοια, Άγιος Παύλος, Βάθη κ.α.), καθώς και σειρά πολυκατοικιών τα πρώτα δύσκολα μεταπολεμικά χρόνια δεν ήταν απλή υπόθεση -όπως και μια πολυκατοικία στην πλατεία Αμερικής ή ένας όροφος σε περιοχές όπως Ζάππειο, Πεδίον Άρεως, Σύνταγμα, Αμπελόκηπους κ.α. Το λαχείο των δημοσιογράφων μοιράζει εκατοντάδες «παλατάκια» και τις δεκαετίες 1950-60 οι κληρώσεις πραγματοποιούνται πανηγυρικά στον Παρνασσό. Οι ανθρώπινες ιστορίες διαδέχονται η μία την άλλη.

Ένας οικοδόμος που αγωνιζόταν να ζήσει την οικογένειά του, ζώντας σε ένα παράνομο καλύβι στην Καλογρέζα, κέρδισε ολόκληρη πολυκατοικία στην οδό Αχαρνών. Η πάμπτωχη κυρά-Λεμονιά από τη Μαρούδα των Πατρών κέρδισε μια πολυκατοικία στην Κυψέλη και 10 αστυνομικοί κερδίζουν 1 δισεκατομμύριο. Κάθε χρόνο πολλές δεκάδες σπίτια και αυτοκίνητα περνούσαν στα χέρια βιοπαλαιστών, κομμωτριών, μπακαλόπαιδων, φτωχών παπάδων, ιδιωτικών υπαλλήλων, φοιτητών, συνταξιούχων, εργατών με πολυμελείς οικογένειες, ακόμη και στον «σοφέρ της βασιλίσσης»! Με τα έσοδα των λαχείων η ΕΣΗΕΑ περιέθαλπε με υπερεπάρκεια τα μέλη της και διέθετε τεράστια ποσά για κοινωφελείς σκοπούς. Ανήγειρε εκκλησίες σε ακριτικές περιοχές, πραγματοποίησε εκστρατείες στο εξωτερικό κ.ά.

Μόλις τρεις μήνες μετά την εγκαθίδρυση του στρατιωτικού καθεστώτος, οι Απριλιανοί ανακοινώνουν ότι «τα πάσης φύσεως αδικαιολόγητα προνόμια πρέπει να καταργηθούν». Επικαλούμενοι «λόγους κοινωνικής ισότητος και κοινωνικής πολιτικής», οι συνταγματάρχες επιτέθηκαν ολομέτωπα στον δημοσιογραφικό κόσμο, κάνοντας λόγο για «διακριτικήν και μονομερή μεταχείρισιν» και προνόμια οικονομικής φύσεως. Στην πραγματικότητα η Διοικούσα Επιτροπή Κρατικών Λαχείων βρήκε την ευκαιρία να «εκδικηθεί» τον ανταγωνιστή της, το Λαχείον Συντακτών, και να βάλει στο χέρι τα κέρδη του. Σκοπός η καθιέρωση και προώθηση του Πρωτοχρονιάτικου Λαχείου (Ειδικόν Κρατικόν Λαχείον Κοινωνικής Αντιλήψεως), το οποίο εκδόθηκε μόλις καταργήθηκε εκείνο των συντακτών.

Η ΕΣΗΕΑ αντέδρασε επιτυχώς δημοσιεύοντας διαμαρτυρία σε όσες εφημερίδες κυκλοφορούσαν. Εξάλλου, οι στρατιωτικοί είχαν καθιερώσει λογοκρισία και επιθυμούσαν, παντί τρόπω, τον έλεγχο του Τύπου. Φαίνεται δε πως όλα ήταν προσχεδιασμένα. Οι διαπραγματεύσεις κατέληξαν στην έκδοση αναγκαστικού νόμου με τον οποίο αφενός καταργήθηκε το Λαχείον Συντακτών υπέρ του διαδόχου του Πρωτοχρονιάτικου Λαχείου και αφετέρου ιδρύθηκε ο Ενιαίος Δημοσιογραφικός Οργανισμός Επικουρικής Ασφαλίσεως και Περιθάλψεως, ο γνωστός μας ΕΔΟΕΑΠ. Έτσι, τελείωσε άδοξα η πορεία ενός λαχείου, του οποίου η ιστορία, όταν γραφτεί συνοδευόμενη από χιλιάδες φωτογραφικά τεκμήρια, θα προσφέρει νέα δεδομένα στην ιστορία του Τύπου αλλά και στην κοινωνική, στην οικονομική και την πολεοδομική εξέλιξη της ελληνικής πρωτεύουσας.